არარეზიდენტისგან, ანუ მარტივად რომ ვთქვათ უცხოელისგან, ნაყიდი მომსახურება იბეგრება საშემოსავლო გადასახადით, რომელიც 10%-ს შეადგენს. ამ სტატიაში განხილულია არარეზიდენტის საშემოსავლო გადასახადთან დაკავშირებული ხშირად დასმული კითხვები.
რა შემთხვევაში უწევს კომპანიას არარეზიდენტის საშემოსავლოს გადახდა?
არარეზიდენტის საშემოსავლო არის გადასახადი, რომლის გადახდაც კომპანიას უწევს თუ იგი უცხოეთიდან შეიძენს მომსახურებას. არ აქვს მნიშვნელობა ეს მომსახურება შეიძინა უცხოური კომპანიისგან თუ ფიზიკური პირისგან. დაბეგვრის განაკვეთია 10% (გამონაკლისია შეღავათიანი დაბეგვრის მქონე ქვეყანაში რეგისტრირებული პირისგან მომსახურების შეძენა, რის შემთხვევაშიც გადასახადია 15%). ამ გადასახადის კალკულაცია ხდება ე.წ. „გროს“ თანხიდან, ანუ გადასახადიანად არსებული თანხიდან. მაგალითად, თუ კომპანიამ არარეზიდენტისგან შეიძინა მომსახურება 90 ლარის ექვივალენტი დოლარად, მაშინ არარეზიდენტის საშემოსავლო გადასახადი იქნება არა 9 ლარი, არამედ 10 ლარი (90 / 90% * 10%).
ჩვენი კომპანია გაგიწევთ ბუღალტრულ მომსახურებას არარეზიდენტის საშემოსავლოსთან დაკავშირებულ ყველა საკითხზე.
რა შემთხვევაში აირიდებს კომპანია არარეზიდენტის საშემოსავლოს?
საქართველოს გაფორმებული აქვს „ორმაგი დაბეგვრის თავიდან არიდების შეთანხმება“ გარკვეულ ქვეყნებთან. იმ ქვეყნებიდან შეძენილ მომსახურებაზე, რომლებთანაც საქართველოს აქვს აღნიშნული შეთანხმება, არ ხდება არარეზიდენტის საშემოსავლოს გადახდა. ასეთი ქვეყნების სრული სია შეგიძლიათ იხილოთ შემდეგ ელექტრონულ მისამართზე: https://www.mof.ge/5127
კომპანიას არ უწევს არარეზიდენტის საშემოსავლოს გადახდა თუ სრულდება შემდეგი ორი პირობა:
პირი, რომლისგანაც კომპანია შეიძენს მომსახურებას, კომპანიას აწვდის რეზიდენტობის ცნობას, რომელიც ფაქტიურად ადასტურებს, რომ ის ნამდვილად არის კონკრეტული ქვეყნის რეზიდენტი. როგორც წესი, ამ ცნობის მოთხოვნა უნდა მოხდეს თავად გამყიდველისგან.
en
ka
